عسل ماده شفا بخش

عسل یا شهد، این هدیه شگفت انگیز طبیبعت، گرمای خورشید و رایحه و شهد گلها را یک جا در خود جمع کرده است. ترکیب پیچیده ای از 70 نوع ماده مختلف و از جمله ویتامین ها این خوراکی خوشمزه را هم تبدیل به فرآورده ای مغذی کرده است و هم از آن دارویی برای مقاصد مختلف ساخته است. برترین مزیت آن این است که پس از نگهداری در زمانهای طولانی فاسد نمی شود و خواص درمانی خود را حفظ می کند.

بیش از هزار سال پیش دانشمند پرآوازه مشرق زمین، ابن سینا، چنین نوسته است:
`عسل مفرح است، اشتها را بر می انگیزرد، حافظه را تقویت می کند و برحدت ذهن می افزاید.` او به عنوان مرهمی برای سرفه، فندق با عسل و به هنگام بامداد آمیزه ای از عسل و رگبرگهای گل سرخ را به صورت ناشتا توصیه کرده است.

همچنین سالها پیش از مردمان مختلف، عسل را به عنوان درمانی برای ناخوشی های گوناگون به کار کمی برده اند. برای مثال پزشکان مصر باستان آن را بهترین مرهم برای تمام بیماریهای چشم می دانستند و التهابات پوست و جراحت ها را با قرار دادن قالبهای پهنی از عسل بر روی آنها درمان می کردند.

در طب سنتی روسیه، عسل همواره نقشی کلیدی داشته است. دست نوشته های کهن، دستورهای متعددی را برای ساخت داروهایی با عسل و بسته به نوع بیماری، با افزودنی هایی نظیر گل قاصد، گزنه، غازایاقی، پیاز، سیر، زردک، رازیانه، تخم خردل، خشخاش و سرکه ارائه می دهند. از سده های گذشته، توصیه الی به شرح زیر درباره نحوه درمان ساده و موثر سرماخوردگی و گلو درد به ما رسیده است:
1) پیش از رفتن به رختخواب یک فنجان شیر گرم بت یک قاشق غذا خوری عسل بنوشید.
2) یک قاشق چایخوری عسل رقیق شده با آب لیمو (یک لیمو در هر 100 گرم عسل) یا ترب کوهی (به نسبت 1 به 1) چهار بار در روز مصرف کنید. (ترب کوهی گیاهی است با نالم علمی Coochlearia Armaracia که در ایران نمیروید. ریشه ان به طول حدود 1 متر و قطر 4-3 سانتیمتر طعمی سوزاننده و تند دارد و پس از خرد شدن بویی شبیه به یو خردل می دهد و اشک آور است.)

در روزگار قدیم می گفتند که `عسل بهترین یاور معده است.` پزشکی نوین تایید می کند که افزایش روزانه میزان متوسطی از عسل به غذا منجر به گوارش بهتر می شود و اسید شیر معدی را تنظیم می کند. به همین دلیل است که آن را به عنوان مرهم ورم معده و زخمهای معده و دوازدهه (زخم های گوارشی سطحی)، یا به عبارت دیگر بیماریهای همراه با افزایش اسید معده بکار می برند. در صورتی که یک قاشق غذاخوری عسل در 100 گرم آب جوشیده ولرم حمل حل شود، نتایج خوبی در این زمینه بدست می آید.

باید توجه داشت که اگر محلول عسل حدود 2 ساعت پیش از غذا مصرف شود، ترشی معده پایین می آید، در حالی که اگر اندکی پیش از غذا خورده شود، ترشی معده را می افزاید. از نظر ارزش کالری زایی، عسل می تواند با فرآورده های بسیار مغذی نظیر شکلات، کاکائو، شکر، خامه، و از جمله خامه ترش، خوشمزه می شود.

این نکته حقیقت دارد که عسل به بیماران کمک می کند تا از بسیارزی از ناخوشی های خود رهایی یابند و به افراد سالم کمک می کند تا سلامتی خود را حفظ کنند و حتی چنان که مردم کهن عقیده داشتند، جوانی را طولانی می کند. به هر حال عسل هم مانند هر داروی دیگری در مورد برخی از بیماریها کاربرد ایمنی ندارد و حتی برای کسانی که به مرض قند دچار هستند یا مستعد به جوش در آوردن می باشند، زیان بار است و نباید بخورند. در اشخاصی که حتی مقدار اندکی از علس منجر به بروز حساسیت می شود نیز باید از درمان عسل چشم پوشی کنند.